Goście Tygodnia Misyjnego 22.10 - 29.10. 2006

TYDZIEŃ MISYJNY

W naszej Parafii

22.10.06 – 29.10.06
NIEŚMY EWANGELIĘ UBOGIM 

 W czasie tegorocznego Tygodnia Misyjnego gościliśmy Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej oraz  Braci Mniejszych Kapucynów prowincji św. Jadwigi   

Wpis do naszej kroniki - O.Krystian Pieczka OFM, br. Symeon Stachera OFM i o. Włodzimierz Mamala OFM.

 

Zapraszamy na kiermasz, loterię i misyjną wystawę

Tradycyjnie jak co roku zapraszamy na 
kiermasz, loterię fantową i wystawę misyjną

od 14.10.06 do 29.10.06

Podczas kiermaszu prowadzona będzie :

• Zbiórka używanych okularów do Zambii

POMÓŻ TWYM AFRYKAŃSKIM BRACIOM ZOBACZYĆ ŚWIAT

• Zbiórka przyborów szkolnych dla misji sióstr boromeuszek

PODZIEL SIĘ, ołówek, długopis, zeszyt,
 nie kosztuje wiele, 
 A SPRAWI WIELE RADOŚCI AFRYKAŃSKIM DZIECIOM

Niedziela Misyjna - początki

NIEDZIELA MISYJNA 

HISTORIA TEGO DNIA JEST DOJRZAŁYM OWOCEM ZROZUMIENIA PRAWDY, ŻE MISJE SĄ SPRAWĄ WIARY.(ks.Jan Piotrowski dyr.PDM w Polsce)

Początki. W lutym 1926 r., papież Pius XI, który był całym sercem oddany misjom, ogłosił słynną encyklikę Rerum Ecclesiae,

 w której potwierdził naglącą potrzebę i ważność

zamierzeń misyjnych. W tym samym roku ustanowił miesiąc październik miesiącem misji, a Niedzielę Misyjną obchodzoną w przedostatnią niedzielę października, ogłosił świętem patronalnym Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary. Celem tego święta jest modlitwa i pomoc materialna misjom, oraz ożywienie gorliwości misyjnej kapłanów i wiernych. Zatem w tym roku obchodzić będziemy 80-tą Niedzielę Misyjną.

Znaczenie Tygodnia Misyjnego. Papież Paweł VI określił ten czas jako „ okazję, aby Kościół, nasi bracia w biskupstwie, duchowieństwo, zakonnicy ... i wszyscy katolicy uprzytomnili sobie swe powołanie misyjne.” Orędzia misyjne ogłaszane rokrocznie przez papieży, choć mają różne tematy, na pierwszym miejscu stawiają aktywność misyjną Kościoła. Na drugim miejscu przypominają o znaczeniu Papieskich Dzieł Misyjnych 

i konieczności ich propagowania. Sługa Boży Jan Paweł II, uczynił ze swych orędzi głęboką katechezę na temat odpowiedzialności misyjnej całego Ludu Bożego.

Świadomość obowiązku misyjnego. Upowszechnianiu ideału misyjnego towarzyszy wiele trudności. Często możemy usłyszeć, że „ misje mamy i tutaj, tyle tu biedy, ludzie odchodzą od Kościoła, mamy tyle własnych problemów...” . Piękną odpowiedź dał bp Fulton Sheen: „Diecezja, parafia lub pojedyncza osoba, która woli wszystkie swoje siły poświęcić własnemu domowi niż wykorzystać je dla misji, podobna jest człowiekowi, który wiedząc, że krew płynie z serca aż do najodleglejszych części ciała, nie chcąc zubożyć swego serca, ustawia bariery zatrzymujące krew. Szybko jednak zauważy, że ręce i nogi zostają sparaliżowane, a samo serce osłabione...” . Kościół, to Ciało Mistyczne Chrystusa, w którym wszystkie Członki są jednakowo ważne. Wszyscy jesteśmy na mocy chrztu św. odpowiedzialni za dzieło misyjne Kościoła. Wiarą należy się dzielić. Pięknie obrazuje to przysłowie wschodnie: ”Pijący wodę z wielkiej rzeki muszą pamiętać o źródle”.

Jak ty możesz pomóc misjom ?

• Ofiarowanie cierpienia cielesnego i duchowego
  

  
• Modlitwa, ofiarowanie Komunii św.
• Pomoc materialna - nie wielkość ofiary jest ważna, lecz miłość z jaką się daje
• Czytanie czasopism misyjnych, włączanie się w działalność Papieskich Dzieł Misyjnych, interesowanie się tematyką misyjną

10 - lecie Ligi Misyjnej ... ach my młodzi...

1 października 1996 r. za podszeptem św. Tereski od Dzieciątka Jezus, z parafii Matki Bożej Królowej Różańca św. ruszył nieśmiało pociąg misyjny, przepełniony dziecięcym gwarem i radością. „Ruszył” na bezdroża Ameryki , Afryki i Azji, by poznawać inne kultury, obyczaje, ale przede wszystkim poznać życie polskich misjonarzy rozsianych po całym świecie. Wspierając ich modlitwą, ofiarą i dobrymi uczynkami staliśmy się pomocnikami Jezusa – małymi misjonarzami. Motto Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci, do którego należymy: „Dzieci pomagają dzieciom”, nie pozwala nam także zapomnieć o modlitwie w intencji milionów dzieci, które jeszcze nie poznały Pana Jezusa i Jego Ewangelii.

Pamiętamy nasze pierwsze bliskie spotkanie z misjami, była to wizyta u sióstr misjonarek św. Piotra Klawera w Krakowie, 15 marca 1997r.. Założycielkę tego zgromadzenia bł. Marię Teresę Ledóchowską , nazywaną „Matką Afryki”, obraliśmy naszą patronką. Pierwszym gościem w parafii był Afrykańczyk, ksiądz Serafin         z Czadu. Było to 8 kwietnia 1997r., od tego czasu regularnie odwiedzają nas misjonarze. Gościliśmy już trzykrotnie ks. Bogdana Cofalika MSF z Papui Nowej Gwinei i jego współbrata ks. Stanisława Michalika, był u nas o. Andrzej Bielat – dominikanin z Jałty i kilkakrotnie księża werbisci . Odwiedziły nas siostry klawerianki i boromeuszki, księża salwatorianie , klaretyni i Misjonarze św. Rodziny, była siostra Elsy SSPC z dalekich Indii i ks.Wincenty Adi Gunawan SVD  Indonezji. Do tej długiej listy gości należy jeszcze dodać kilka wizyt misjonarzy „fidei donum”-księży z naszej archidiecezji, którzy są darem wiary naszego Kościoła dla Kościoła misyjnego.

W ciągu 10-ciu lat działalności zrodziło się kilka projektów, które są realizowane do dziś, a ich celem jest budzenie ducha misyjnego wśród parafian, angażowanie nie tylko Ligi Misyjnej , ale wszystkich wiernych w dzieło misyjne Kościoła.                  W październiku obchodzony jest Światowy Tydzień Misyjny, od 9-ciu lat organizujemy w tym czasie kiermasz, loterię fantową i wystawę misyjną. Czas Bożego Narodzenia, to dla Ligi Misyjnej wędrowanie po śniegu i mrozie z kolędą. Wyrusza więc św. Józef i Maryja z Dzieciątkiem, idą pasterze, trzej królowie             i aniołowie. Idą od drzwi do drzwi, od domu do domu z uśmiechem i kolędą na ustach. Idą, by przypomnieć, że nie możemy Jezusa zatrzymywać tylko dla siebie, że wiarą trzeba się dzielić. Nikt z nas nie jest samotną wyspą, wokół nas są ludzie, którym trzeba dawać radość, my staramy się nieść tę radość przez kolędowanie.   W kwietniu 2001 r. w Wielkim Poście, parafia nasza zaadoptowała troje kenijskich dzieci z misji Kanyakine, prowadzonej przez Misjonarki św. Rodziny. Prawdziwa wspólnota chrześcijańska to ta, która dzieli swe dobra, by nie było cierpiących niedostatek, myślę że nasza parafia jest taką właśnie wspólnotą. Tradycją jest też wielkanocny kiermasz, na którym sprzedajemy własnoręcznie wykonane ozdoby i palmy, do pracy chętnie angażują się wtedy nasi rodzice. Wszystkie dzieła, które podejmujemy mają też na celu zbiórkę ofiar na misje. Nie możemy widzieć biedy tylko na własnym podwórku, Kościół katolicki to znaczy powszechny, a powszechny to obejmujący miłością cały świat.

Pomoc misjom to nie tylko praca, ale przede wszystkim modlitwa, pamiętamy        o tym uczestnicząc w roku liturgicznym w nabożeństwach Drogi Krzyżowej, nabożeństwach majowych i różańcowych odprawianych w intencji misji.        W każdą trzecią sobotę miesiąca wraz ze wspólnotą chorych i niepełnosprawnych „Białe Misie” na mszy św. modlimy się o nowe powołania misyjne. Uczestniczymy też w organizowanym co dwa lata Ogólnopolskim Kongresie Misyjnym,   który jest dla nas zawsze wielkim przeżyciem i na każdy kolejny czekamy z radością. Czas Pierwszych Komunii św. to dla małych i dużych misjonarzy z Ligi Misyjnej nowe wyzwanie. Wkraczamy w mury szkoły i z ewangelizacją idziemy do klas drugich, opowiadamy dzieciom o misjach i problemach ich rówieśników z krajów misyjnych. Staramy się też chorym i cierpiącym przypominać o zbawczej mocy cierpienia prosząc, by ofiarowali je wraz z modlitwą za ewangelizację świata.

Dziesięć lat naszej działalności udokumentowane jest w obszernej kronice, którą prowadzimy, korespondujemy też z ponad dwudziestoma misjonarzami, pamiętamy o nich szczególnie w okresie świąt.

Nie byłoby tak aktywnej działalności Ligi, gdyby nie przychylność i wsparcie ks.Proboszcza, który zawsze życzliwym okiem patrzy na nasze poczynania. Bóg zapłać.